เตยด่าง ไม้ชายน้ำ พุ่มใหญ่ ใบสว่างงามสดใส ฝากเทวาเลี้ยงได้เลย Pandanus tectorius cultivar

๐ เตยด่าง

๐ ชื่อวิทยาศาสตร์ (Scientific name): Pandanus tectorius cultivar

ชื่อสกุล “Pandanus” จากชื่อ ‘pandang' ภาษามาลายัน ซึ่งเรียกผลคล้ายลูกสน

ชื่อชนิดพันธุ์ “tectorius” หมายถึง “หลังคาของบ้าน” มาจากการนำใบของต้นหมายในชนิดพันธุ์นี้ไปใช้เพื่อเป็นวัสดุมุงหลังคา

๐ ชื่อสามัญ (Common Name): Variegated Screw Pine

๐ ชนิด (Type): ใบกว้างเขียวชอุ่มตลอดปี หรือไม้ไม่ผลัดใบ (Broadleaf evergreen) มีอายุหลายปี

๐ วงศ์ (Family): Pandanaceae

๐ ถิ่นกำเนิด (Native Range) :

๐ ความสูงของทรงพุ่ม (Height) : 2-3 เมตร สามารถปลูกเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก มีความสูงได้ถึง 14 เมตร ทั้งนี้ต้องอาศัยระยะเวลายาวนานหลายปี

๐ ความกว้างของทรงพุ่ม: 2-3 เมตร

๐ ระยะเวลาดอกบาน (Bloom Time): ต้นที่มีการเจริญเติบโตเต็มที่และมีการสะสมอาหารอย่างเพียงพอจะสามารถออกดอกได้ ออกดอกตลอดได้ทั้งปีที่มีปริมาณช่วงแสงต่อวันสูง ออกเป็นช่อกระจุก ช่อดอกแทงออกตามซอกใบ

๐ ความต้องการแสง (Sun): แดดบางส่วนของวัน (Part shade) ได้รับแสงโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน

๐ ความต้องการน้ำ (Water): ปานกลางถึงมาก สามารถปลูกเลี้ยงในน้ำได้

๐ การดูแลรักษา (Maintenance): ต่ำ อาศัยเพียงการตัดแต่งใบที่ไม่สวยงามออกบ้าง

๐ การใช้งานที่แนะนำ (Suggested Use): ใช้เป็นไม้พุ่มสูงในการประดับตกแต่งสวนกลางแจ้ง พื้นที่สวนริมน้ำ

๐ ใบไม้ (Leaf): ใบขึ้นเรียนเวียนเป็นเกลียว มีใบเดี่ยวรูปแถบ (Linear) แผ่นใบยาวและแคบ โดยขอบใบทั้งสองข้างเกือบขนานกันตลอด ขอไปเรียบ พื้นใบยุบตัวเป็นร่องตัว V แผ่นใบหนา ขอบใบมีสีเขียวเข้ม มีแถบด่างสีเหลืองอ่อน คละแถบสีเขียวบริเวณกลางใบ ลำต้นเมื่อมีขนาดใหญ่จะมีการงอกรากเพื่อคำยันทรงพุ่ม

๐ การเพาะปลูก (Culture)

เตยด่าง เป็นต้นไม้ที่สามารถเจริญเติบโตได้ในดินที่มีความหลากหลายมาก ทั้งในดินเลวที่มีคุณสมบัติของอินทรีย์วัตถุน้อยมากๆ มีการระบายน้ำแย่ ดินที่ต้องการคือดินปลูกที่มีคุณสมบัติหรือมีส่วนผสมของอินทรีย์วัตถุสูง ดินร่วนระบายน้ำและถ่ายเทอากาศได้เป็นอย่างดี หรือเป็นดินเหนียวริมน้ำ เป็นต้นไม้ที่มีการเก็บสะสมอาหารอยู่ในลำต้นที่มีเปลือกแข็งสีน้ำตาลอยู่เป็นจำนวนมากจึงทำให้นิยมขยายพันธุ์ด้วยการปักชำซึ่งจะมีอัตราการงอกรากสูงโดยอาศัยอาหารที่มีการเก็บสะสมอยู่ในลำต้นเหล่านี้

๐ ปัญหา (Problems)

เนื่องจากความยาวของใบมากจะทำให้เกิดปลายใบหักลู่ลง รวมไปถึงเมื่อมีอายุมากขึ้นปริมาณใบมีมากและเป็นพืชที่ทิ้งใบยาก ควรตัดแต่งกิ่งโดยตัดใบล่างเพื่อให้ทรงพุ่มโปร่ง สามารถเข้าไปดูแลได้โดยง่าย